Yentl, binnengebracht op 8 juli, samen met een vriendinnetje en een vriendje.
Een nest kleintjes, die nog niet konden horen, zien of lopen ... Ongeveer 1 weekje oud...
En voor de mij "de schrik", 1 mama met baby's van 1 week oud, 1 mama met baby's in de buik?
Ergens neemt je verstand dan 2 opties in, de één realistisch: ze zal zwanger zijn, de andere vol hoop: wie weet misschien toch niet...
Een week geleden begon ze dan een nestje te maken, enkel met stro en hooi in de weer, dan nog steeds wat hoop: 'schijnzwanger'? Hoewel ik wel beter wist...
Gisteren begon ze dan haar te plukken, dan vond ik geen betere uitleg dan me neer te leggen bij moeder natuur.. En vanochtend lagen ze daar... Kleine mormeltjes, die al goed bewegen... En ik ben alweer volledig verkocht..
Nog geen idee hoeveel, ik wil Yentl niet teveel stress aandoen, maar op het eerste zicht zien ze er wel oké uit! En Yentl is ook oké, oef!
Ze heeft alvast al een thuis en ze zijn bereid om op haar te wachten... Nog één nestje om groot te brengen en dan nooit meer.... Dan genieten in een ren bij een leuk gezin! OEF.. Moest ze het maar beseffen dat het binnenkort allemaal over is en dat ze dan zal kunnen genieten...
Maar ik weet het al en dat stelt me toch al iets gerust. Ik had het liever anders gezien, maar het is nu zo.
We hopen nu maar dat die kleintjes ook uitgroeien tot lieve en gezonde nijntjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten